In deze persoonlijke blog wil ik het met je hebben over paniekaanvallen. Sinds mijn 13de (Ik ben inmiddels 28 mocht je het je afvragen) heb ik hier namelijk veel last van gehad. Inmiddels heb ik geleerd hoe ik een paniekaanval voorkomen kan en laat ik mijn angsten mijn leven niet langer beheersen. In deze blog deel ik een persoonlijk verhaal, meer informatie over paniekaanval, symptomen en hoe je kunt leren omgaan met angst en paniek. Lees je mee?
Afgelopen Pasen moest ik iets doen waar menig mens klamme handjes van krijgt. Voor sommige mensen appeltje-eitje. Voor de gemiddelde introvert al wat lastiger. En voor mij? Bijna onmogelijk. Ik moest namelijk een groot deel van mijn schoonfamilie ontmoeten.
Mijn vriend en ik zijn inmiddels alweer een hele tijd samen. Zijn ouders en zus ontmoeten was al een flinke drempel. Maar met klamme handjes en knikkende knieën heb ik dat overleefd. Ik voelde me zelfs enorm welkom en kon het niet meer getroffen hebben met mijn schoonfamilie.
De familie van mijn vriend is iets groter dan die van mij. Waar ik het moet doen met mijn ouders, mijn oma en een oom heeft mijn vriend een heel arsenaal aan ooms, tantes, neefjes & nichtjes. En afgelopen Pasen was het tijd, tijd om de familie van zijn moeders kant te ontmoeten. 16 man sterk aan het paasontbijt. Klein detail, ik spreek nauwelijks Duits. En mijn schoonfamilie, je raad het al, allemaal Duits. Daar had ik even niet bij stil gestaan toen ik die knappe Duitser van me tegen kwam ;).
Nou heb ik ook deze dag prima overleefd. Ik zag er zo ontzettend tegenop. En met een halve medicijnkast in mijn tas stapte ik bij mijn vriend in de auto. Je weet wel, voor het geval dat. Ik weet niet hoe het met jou zit. Maar bij mij schreeuwt mijn lijf vooral heel hard nee als ik iets moet gaan doen. Ergens naar toe moet. Die eerste stap. Maar zodra ik de drempel over ben gaat het haast als vanzelf. Misschien een beetje stil nog, onwennig, nerveus. Maar ik doe het wel. En die paniekaanval? Die bleef weg.
Sociale angst & Karen
Dat die paniekaanval uit bleef was een verrassing. Al zo’n 15 jaar deal ik met angsten. En hoewel deze langzaamaan steeds minder mijn leven beheersen. Zijn ze absoluut nog een groot onderdeel van mijn dagen. Dat ik me er niet meer door laat tegenhouden wil niet zeggen dat ze er niet zijn. Dat ging niet vanzelf. Want iets doen terwijl je weet dat je een klein gekkie in je hoofd hebt zitten wat je van alles kan aanpraten, is al best wel spannend op zichzelf. Laat staan als je daardoor heftige paniekaanvallen kunt krijgen.
Mijn stemmetje heet Karen. En nee, ik zie ze niet vliegen. Ik ben net zo normaal (of misschien wel abnormaal) als jou. Karen is hoe ik aan anderen uitleg wat mijn angststoornis is. En vooral hoe ik dat ervaar.
Karen is bang voor alles. Want als je dit zegt klink je echt als een idioot. Of als je dit doet, neemt echt niemand je serieus (maar goed dat deden ze toch al niet). En als mijn vriendinnen een appje niet meteen beantwoorden is dat sowieso omdat ze mij niet meer moeten. Technisch gezien zijn dit mijn eigen gedachten. Maar ze komen voort uit mijn angststoornis. Niet uit mij als persoon. Ik ben Monique. En mijn angsten, dat is Karen.
Paniekaanvallen
Paniekaanvallen zijn niet voor iedereen hetzelfde. Ik weet wat er bij mij gebeurt. Maar dat betekent niet dat jij exact dezelfde symptomen hebt. Misschien herken je bepaalde dingen misschien helemaal niets. Ik ben geen arts en geef daarom ook nooit medisch advies. Als je het gevoel hebt dat je zelf een (sociale) angststoornis of paniekstoornis hebt, is het altijd een goed idee om dat te bespreken met je huisarts of een therapeut. Wel kan ik je vertellen hoe ik een paniekaanval ervaar.
Ik heb dus een sociale angststoornis. Daarom worden paniekaanvallen bij mij meestal getriggerd door het vooruitzicht van een sociaal event. Zoals een verjaardag of boodschappen moeten doen. Of tijdens een sociaal event. Bij beide zijn de paniekaanvallen net iets anders. Nu denk je misschien. Boodschappen doen is toch geen sociaal event? Je gaat gewoon naar een supermarkt. Maar ook in een supermarkt heb je sociale interactie. Al dan niet meer oppervlakkig. Het kan er druk zijn, misschien kun je iets niet vinden en moet je het vragen en natuurlijk kun je de kassière niet zomaar negeren.
Paniekaanval symptomen en hoe dat voelt
Die paniek, die sluipt er dus soms in. Ik merk het zelf meestal aan mijn hartslag, die gaat ineens van 0 naar 100. Daardoor, gaat mijn bloeddruk omlaag en word ik vaak duizelig of licht in mijn hoofd. Zodra dit bij mij gebeurt, gaat er een knopje om en schiet ik in overlevingsstand. Op de automatische piloot doe ik wat er van mij verwacht word zonder dat ik echt mee krijg wat er allemaal om me heen gebeurt. Het is bijzonder hoe je lijf het dan ineens overneemt. De meeste mensen merken het helemaal niet aan mij. Terwijl van binnen alle alarmen af gaan.
Als ik in die overlevingsmodus zit doet mijn brein niet meer helemaal mee. Ik ben (soms onbewust) alleen nog maar bezig met hoe ik mezelf zo snel mogelijk uit de situatie kan verwijderen. Maar het zou geen sociale angst zijn als ik dat niet deed op een manier dat het nauwelijks opvalt. Want Karen is als de dood dat iemand er iets van vind dat ik bang of paniekerig ben.
Het is belangrijk om te weten dat een paniekaanval er voor iedereen anders uit kan zien. Hoe ik het ervaar kan heel anders zijn als de dingen waar jij tegenaan loopt. Thuisarts.nl beschrijft de verschillende paniekaanval symptomen die je kunt hebben als volgende:
- snelle hartslag
- zweten
- duizeligheid
- beven
- snel ademhalen (hyperventilatie)
- een benauwd gevoel, een vervelend gevoel in de borst
- tintelingen of geen gevoel in handen of voeten
- droge mond
- misselijkheid, maagpijn, overgeven, diarree
- het gevoel dat de omgeving er anders uitziet
- het gevoel dat u de controle over uzelf verliest, gek wordt of doodgaat.
Hoe kun je een paniekaanval stoppen?
Een paniekaanval stoppen is niet makkelijk. Maar door de jaren heen heb ik wel manieren gevonden die werken. Wat voor mij het allerbeste werkt is afleiding zoeken. Vaak helpt het als iemand in mijn omgeving tegen me praat. Waarover maakt niet uit, al vertellen ze wat ze gisteren als avond eten hadden. Zolang ik maar niet te veel hoef na te denken en er geen antwoord van mij verwacht word. Want tijdens zo’n aanval heb ik vaak last van brain fog. (Brain fog of hersenmist is een verzamelnaam van cognitieve klachten zoals warrigheid, vergeetachtigheid, concentratieproblemen, etc.)
Belangrijk is dat je op zoek gaat naar iets wat voor jou werkt. En dat is vaak een kwestie van uitproberen. Een aantal dingen die je zou kunnen proberen om ja paniekaanval te stoppen zijn:
- Mindfullness
- Afleiding zoeken
- Een gesprek voeren
- Focussen op je ademhaling
- Je even terugtrekken
- Hardop tellen of lezen
- Muziek of een podcast luisteren
Kun je een paniekaanval voorkomen?
Om een paniekaanval te voorkomen moet je weten wat jouw triggers zijn. Die paniek komt ergens vandaan, maar het kan soms lastig zijn om precies uit te zoeken wat het nou veroorzaakt. Ik weet inmiddels heel goed wat de veroorzakers zijn. Onverwachte situaties, kritiek en drukte zijn bijvoorbeeld triggers voor mij. Maar voor ik dat door had, was ik een hele poos verder.
Ik vogelde dat trouwens niet alleen uit. Ik heb jarenlang therapie gehad voor mijn angsten. En dat heeft me heel veel gebracht. Ik zou je daarom aanraden om contact op te nemen met je huisarts als je last hebt van paniekaanvallen. Deze kan met jou zoeken naar een oplossing die bij jou past.
Iets wat ik ook lang gedaan heb was situaties vermijden waarbij mijn triggers waarschijnlijk waren. Maar dat heeft het uiteindelijk vooral veel moeilijker gemaakt om mijn angsten te overwinnen en te leren omgaan met mijn angststoornis en paniekaanvallen. Het leren omgaan met deze paniek brengt je waarschijnlijk verder, want hoewel een paniekaanval echt heel vervelend is, is het niet levensbedreigend. En ik weet zeker dat (ook al geloof je er nu geen bal van) jij ook kunt leren omgaan met jouw angsten en paniekaanvallen.
Heb je nog vragen neem dan contact op met je huisarts, hij of zij kan je gegarandeerd verder helpen. En hoewel ik begrijp dat dat misschien een grote, moeilijke stap is. Weet ik zeker dat jij dit kunt en dat ook jij ervoor kunt zorgen dat paniekaanvallen jouw leven niet langer beheersen! Je weet nu in ieder geval hoe een paniekaanval eruit kan zien qua symptomen en wat je kunt gaan proberen zodat je een paniekaanval voorkomen kunt. Ben je nieuwsgierig naar mij en wat ik doe? Check dan even deze pagina!
